front

Kailua Kona, 11 oktober 2014

Vorig Vorig week-end was het dan zover. Na ‘maandenlange voorbereiding’ reisden we af naar Wales in het zuid-westen van Groot-Brittanië. Het was de 2de maal dat ik er aan de start verscheen.

Het was geleden van Lanzarote (mei ll) dat we nog in competitie kwamen. Het accent lag de voorbije maanden op coaching. Zowat ieder week-end was ik samen met atleten aan de slag om tempotrainingen en testen te doen! Het ging er regelmatig forsig aan toe, vooral wanneer Maarten en Cedric de coach uitdaagden 😉
Daarnaast de loopconditie gefijntuned. 10 mijl getest met 15,4 average en grote onderscheiding 🙂

Met veel vertrouwen reisden we af naar Tenby.

good feeling 🙂

De wedstrijdomstandigheden waren zeer lastig. Zwemmen in koud water van 15°C en fietsen in de regen op gevaarlijk en geaccidenteerd parcours, op en neer met enkele kuitenbijters van 10% en zelfs 16%.
Tijdens de afsluitende marathon was de zon komen piepen en liep de temperatuur op tot 17°C. Maar het glooiend en bij momenten zelfs steile bergop .. bergaf parcours drukte een normale pace.
Ik was dan ook zeer tevreden met m’n tijden van 1:16 – 5:50 – 3:26 waarmee ik winnaar werd in mijn age-group en m’n 14de Hawaii deelname kon verzilveren.

Voor 2014 heb ik zo al 11 oktober aangestipt. De rest van mijn seizoen is nog onbeslist. Alle opties met of zonder Ironman-label liggen open. ‘kHeb nog niet gekozen.

Maarten en Robin gaan naar Lanzarote.
Ced start in Frankfurt, Leslie in Klagenfurt en Henk in Zürich

Embrun met z’n Col de l’Isoard .. daar heb ik wel zin in. Maar toch ook twijfels … de 5000 hoogtemeters trekken me aan, maar boezemen me gelijkertijd ook wel schrik in.

Tijd brengt raad.

14 september / Challenge Amsterdam / Almere

Bart Colpaert

Bart Colpaert won deze klassieker op indrukwekkende manier. Dat moet hem wel heel veel vertrouwen schenken voor aankomend seizoen! See you in Kona Bart.
Kris Duhayon moest na 44K de strijd staken na een valpartij. Kris bewees laatst nog zijn progressie in de halve van Deinze. Gisteren zag hij zijn ambitie om zijn PB scherper te stellen in rook opgaan. Kop op Kris, je goeie conditie gaan we aanwenden om volgend jaar revanche te nemen!

X’-tian 15 september 2013

Long distances – aug/sept/oct

Wales - Tenby - Maarten 2012

Wales – Tenby – Maarten 2012

Vorig jaar draaide de hele triathlon van Vichy uit op een catastrofe. Het was half augustus en er werden tropische temperaturen van meer dan 35°C genoteerd. De organisatie nam geen enkel risico en reduceerde de afstand naar een halve. Teleurstelling alom.
De wedstrijd werd dit jaar wat later op de kalender geplaatst.

Robin Condic en Leslie De Cuyper maakten er hun ambitie waar.
Robin scoorde met een sub10-uur met een PB van 9:48
En Leslie ging met 9:30 nog een stapje verder!

Proficiat mannen .. én weten dat het nog beter kan 🙂
De coach heeft al een werkplan klaar, maar nu eerst de batterijen opladen.

Maarten Seghers die startte dit WE in de Belman. Een Belgische Ironman-afstand die in de omgeving van Robertville werd gehouden. Voor het eerst .. en vermoedelijk voor het laatst. Spijtig want België verdient toch wel een 1/1 triathlon; maar dat is een andere discussie …
Maarten, die binnen 6 weken aantreedt in de Ironman op Hawaii had hier graag gescoord; maar de rug wilde niet mee. Na een goeie zwemproef en een nog beter fietsparcours lag hij in 5de positie. In de marathon voelde Maarten al snel dat de rug niet mee wou. En met Kona in het achterhoofd staakte hij de strijd na 12K. Geen potten gebroken; letterlijk en figuurlijk.
We analyseren en pakken de draad volgende wk op om op de QueenK en Alii Drive uit te pakken 🙂

Wie meer over Maarten wil lezen klikt hier 

Dit week-en is er de 70.3 in Luxembourg. Een sterk bezette wedstrijd waar heel wat 3coach’ers en vrienden aan deelnemen. Ben benieuwd naar de resultaten!
Ced Smets en Marc de Ren voeren de colonne aan. Maar ook René Delbaere heeft zich in de 70.3 van Monaco extra geprikkeld voor de wedstrijd van as zondag 😉
(nvdr Monaco ging niet door omwille v financiële problemen; maar René is er wel gaan trainen)

En dan is er Wales. De Ironman voor de loosers – letterlijk, maar niet figuurlijk – die niet naar Kona mogen afreizen. Daar hoor ik spijtig genoeg bij.
De eerste kwalificatierace voor 2014. Ignace Deckmyn en Benny Lyssens, mijn teamgenoten bij WTT en Johan Pauwels gaan er strijden voor een fel begeerd ticket.
En ook benieuwd naar Pascal Carette zijn PB 🙂

Ikzelf heb na Lanzarote actief pauze genomen. De laatste 4 weken goed gewerkt en redelijk goeie looptesten afgelegd. Hopelijk gaan de rug en de knieën geen stokske steken in mijn tactisch plan. Geen troostprijzen; enkel bij winst mag ik op 11 oktober 2014 starten.

Volgende week is er de Challenge Race Amsterdam/Almere. Naast Bart Colpaert die er resoluut gaat voor een podium zien we Kris Duhayon aan de start verschijnen. We doen nog geen detail-uitspraken over snelheden en tijden; maar het wordt een PB; dat voorspellen zijn testen en het resultaat in de halve van Deinze!

Daarna is er nog de Challenge Barcelona en natuurlijk de Ironman op Hawaii …

Iets anders dan:
ik wil mijn neef Thibaud Gueyffier nogmaals feliciteren. Hij finishte als 2
deFranse Ploeg in de PTL* op de 5deplaats, in 111 uur of 295 km “te voet” om en rond de Mont Blanc. Een fenomenale prestatie.
Wie meer over de PTL wil weten klikt hier

Tot binnenkort voor meer triathlon- en ander nieuws!

Grtz X’-tian

5 september 2013

hou je van uitdagingen?

Facebook-You-Like-This-Stamp-300x200Dan hebben we hier voor u wel een hele mooie. Leuk cadeau trouwens om aan de Sint te vragen …

Van Wenen naar Monte Carlo via 23 gerenommeerde Alpencols!

De Hannibal Mountain Challenge is een fietsevent en gaat door van 23 augustus tot 7 september 2014

Technische Fiche:

Wenen > Monaco in 13 fietsdagen
via Oostenrijk, Slovenië, Italië, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Monaco
25 aug – 7 sept 2014
max 120 deelnemers
2139km – 23 prestigieuze cols – 44.175 hoogtemeters
14 stages

Alle info vind je hier.

Goesting?

Share your thoughts, we will bring you at the finish line 🙂

NEVER GIVE UP

P EHBO tas


NEVER GIVE UP

Ernstige en minder ernstige blessures; iedereen heeft er wel ‘es’ mee te maken …

Als we te midden van het seizoen de balans opmaken mogen we tevreden zijn.

Niemand* van onze atleten dienden omwille van een blessure hun Ironman te cancellen. Meer nog, iedereen gaf het beste van zichzelf en 90% realiseerden hun personal best! Proficiat!!!

*uitzonderingen bevestigen de regel; DannyP & MarcS lieten een kijkoperatie aan de knie uitvoeren en zijn beiden goed aan het revalideren.

Neemt niet weg dat we in de voorbereiding naar dit seizoen rekening dienden te houden met kleinere, ook soms hardnekkiger weerbarstige spieren en/of pezen en gewrichten … 

Als we al een top blessureslijst mogen geven:

 

      de knie met meniscus – patellapees – gewrichtkraakbeen van de knieschijf …

      achillespees & kuit

      (onder-)rug en hernia

      hamstrings

      shin splints of scheenbeenklachten

      schouderpees-ontsteking

      heupbuigers – lies

De graad van hinderlijkheid is bepalend om je aan de kant houden; dan wel om toch te trainen met aangepaste schema’s, en om daarnaast ook specifieke oefeningen te doen.

Core stability en gepaste krachtoefeningen missen meestal hun doel niet!

Medisch advies en ondersteuning is belangrijk!

Kunnen we helpen? Heb je vragen? mail to christian@3coach.be

X’-tian 20 juli 2013

ps Still to come “Never give up” … mental coaching!

Gok en Win

Maarten Wales AMaarten Seghers heeft z’n eigen site ontwikkeld. Je moet maar eens een kijkje nemen!
Er is een extra leuke feature … “gok en win”

Wat je moet doen?

Gok naar Maarten zijn tijd in de wedstrijd van Aarschot aanstaande zondag!
Wie er dichtst bij is drinkt DUVEL 🙂

Alle info vind je hier

Succes Maarten en zorg dat je een tijd van 3:04:45 neerzet!

X’-tian

18 juli 2013

Er hangt spanning in de lucht …

De profs Bink Marino Vanhoenacker, Bert Jamaer en Axel Zeebroek strijden a.s. zondag in Frankfurt voor de podiumplaatsen. Maar ook voor Glenn Vekemans, Toon Van Herck en Ortwin de Witte hangt er spanning in de lucht!

Marino neemt het op tegen Pete Jacobs, winnaar in Hawaii 2012 met een marathon van 2:48, en de 4de Sebastian Kienle, sterke fietser, maar nog steeds dikke 6min trager en goed voor een 2:54 marathon!
Benieuwd waar Bert en Axel zich kunnen positioneren tussen al dit geweld!

Bij de age-groupers merken we Glenn en Toon op. Glenn tot voor kort nog 3coach’er en goed voor 2:39:51 op de Antwerp Marathon. Toon liep 2:50:47.
Beiden ambiëren een startplaats voor Kona!
Om in de buurt te komen is 9:15  een must.

Makkelijk uitgesproken! Reken maar eens mee:
Swim: 1:00 voor 3.8K!
Bike: 5:00 voor 180K!
Run: 3:15 voor 42K
is 9:15:00 exclusief de wissels …

We duimen. En, de prijzen worden aan de meet gedeeld!

Ortwin, die wou zijn PB verbeteren … Maar het noodlot sloeg toe en de beentjes willen niet mee de laatste dagen. Hopelijk zal hij in wedstrijdmodus alle ontstekingen de kop indrukken.

Er zijn ook nog veel andere Belgen. Succes aan iedereen!

Watch & see on Sunday! www.ironmanlive.com

Spannend  🙂

Marino NUMBER ONE TOMORROW :-)

gaat onze  Marino winnen?

 

Grtz X’-tian

July 4th, 2013

ROOKIE OF THE YEAR

NICE IRONMAN, June 23th, 2013

Schitterende prestatie van onze Belgen in Nice.
Met 1. Frederik Van Lierde, 2. Bart Aernouts, 4. Bruno Clerbout mag je spreken van een Belgische overheersing!
Maar ook onze drie 3coach’ers legden een vlekkeloos parcours af!

Na Regensburg in 2012 wou Robin Condic Begov zijn PB (11:11) in zijn 2de Ironman gevoelig verbeteren. Een moeilijke opdracht als je weet dat het fietsparcours in Nice veel lastiger is!
Na een knappe winter toch een akkefietje toen Robin, als klusjesman met een snijmes de kuit raakte. Gevolg, hospitaal, naaien en enkele weken op veilleuse. Vanaf begin mei terug ‘heel’ rustig intensiteit opgebouwd .. én just in time à point:

Robin Condic Begov

Robin in aktie

Swim : gestart bij de trage wave’rs, 1:30. Eigen tempo gezwommen en op 1:09 uitgekomen. Best tevreden om zo ‘uitgerust’ aan het fietsnummer te starten
Bike : rustige swim dus fris gestart aan de fietsproef , eerst met iets lagere HR dan vooropgesteld. In verdere fase wat meer agressiviteit ingebracht. Toen ik de gevallen – inmiddels overleden atleet zag liggen – toch weer tempo getemperd. Het is onze passie , zeer zeker , maar hoe sommigen afdalen is onverantwoord en dom.
Wegdek en parcours toch geaccidenteerd en focus blijven behouden om niet lek te rijden.
De laatste 15km waren lang, en met een zekere reserve wou ik aan de marathon beginnen. Algemeen voelden de benen toch al zwaar aan.
RUN : ondanks dat zware gevoel tijdens de laatse fietskilometers toch goed gestart en onmiddellijk goed ritme gevonden. Eerste 20 km 5’00-5’05/km gelopen zonder problemen.
3e ronde werd zwaar , tempo eerder 5’15/km en ook de warmte liet zich gevoelen.
Tweede helft van de marathon toch klopke gekregen, jammer.
Was blij dat ik binnen was , een pak dieper moeten gaan dan in Regensburg vorige jaar!
Gelukkig, ja hoor.
Toen ik me inschreef droomde ik van een sub 11:00 uur. Met 10:51 slaagde ik met brio. Maar … een mens wil altijd meer! Coach werd al aangesproken, waar kunnen we tijd winnen, wat was niet goed en wat kan beter. 19 minuten in de wisselzone’s is wel heel lang 😉

Bart Vuylsteke is ondertussen routinier op de lange afstand. Meermaals Barcelona, Frankfurt, Lanzarote, en nu Nice voor de 2de maal. Bart heeft vorig jaar een stap vooruit gezet. En na EPIC en de 110LaRoche mochten we ambitieus aan de start verschijnen …

bedankt moatje!

bedankt moatje!

Na de geslaagde test in La Roche, die het beste liet verhopen, zakte ik vol vertrouwen samen met mijne grootste supporter af naar het drukke Nice.

De RACE :
We hadden ons voorgenomen om het vooraf rustig aan te doen en niet teveel kilometers af te leggen. Dat is goed gelukt waardoor ik het gevoel had dat het vat vol zat.
Na de ondertussen routine geworden plichtplegingen mocht ik afscheid nemen van mijne maat om het zoute sop te kiezen.
Op voorhand hoopte ik op 10:30, een tijd die mogelijk moest zijn.
Et, c’est partie …..
Op aanraden van Steven mij in een trager vak genesteld en onmiddellijk heel goed weg in het zwemmen.
Ik krijg niet teveel kloppen maar moet er toch zelf een paar uitdelen om vrije baan te kunnen behouden.
Ik kom aan land in 1:03, voor mij een heel goede tijd in een ietwat woelige zee.
Een goede wissel en onmiddellijk de beuk erin, ik ben geen dartele klimmer laat staan een berggeit. Dus moest ik tijd nemen in de stukken die mij wel lagen, de vlakke stukken, en de dalende stukken.
Ik doe dit iedere keer; rond kilometer 60 (na 10 kilometer klimmen op de col de l’Ecre) krijg ik precies een klopke.
Dit maar genegeerd en verder gebeukt. Temperatuur en omstandigheden zijn ideaal voor het fietsen; niet te heel warm, bewolkt.
Ik zie dat ik de vooropgestelde tijd van 5:30 zal halen en kom de laatste 20 km nauwelijks nog onder de 40km/h. ‘k Stond precies een beetje geweldig …
Aangekomen in de wisselzone voelt het nog goed maar het besef dat ik al veel gegeven heb zit toch in de kleren.
De run: ik kies ervoor om direct het volle pond te geven in het lopen en te zien waar we uitkomen. Het goede loopgevoel ben ik ergens kwijtgeraakt aan het einde van de 2e loopronde.
Gelukkig waren er heel veel supporters en had mijn vrouwke strategisch plaatsgenomen zodat ze mij elke keer kon oppeppen .
Toch werden die laatste 2 rondes immens zwaar door de warmte en ook mijn zicht was niet precies dat meer. Ik stapte de laatste 4 bevoorradingen want er was toch geen doorkomen aan vanwege het vele volk.
Eindelijk begon die blauwe boog te naderen en kwam het geweldige euforische gevoel naar boven. Op de blauwe loper haltgehouden om mijn steun en toeverlaat een kusje te geven en dan 10 seconden persoonlijke glorie, iets waar je nooit aan went!
Nice is voorbij , maar toch moet ik eens stilstaan bij de vele opofferingen die dergelijke ondernemingen met zich meebrengen, zowel van de atleet als van het hele gezin.
Iedereen zegt het en iedereen weet het; zonder een sterk gezin mag je zoiets vergeten, en natuurlijk zijn er al eens muizenissen, waar niet?
Maar het moment dat je op die blauwe loper tsjoolt, zoekend naar het belangrijkste wat er is … die beste trainingspartner die altijd meereist in mijn hoofd tijdens die lange trainingen. Ewel , deze momenten, die omhelsing, die kus, ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen, bedankt moatje!!

En dan ROOKIE OF THE YEAR “Toon Opheide”
Het verhaal van triathlon start enkele jaren terug. Als officier en instructeur bij de para’s wou Toon deelnemen aan triathlons. Zegge achtste en ¼ wedstrijden. Maar alle doelen werden doorkruist door militaire opdrachten en Toon moest om professionele redenen zijn sport opbergen.
Maar Toon had een droom 🙂

Toon 3coach Rookie of the year

Toon 3coach Rookie of the year

Zowat 1 jaar geleden kwam hij me terug opzoeken en sprak me over een Ironman. Hij had de kans om in 1 jaar tijd zijn droom waar te maken. Eén jaar moest volstaan om in een rustiger carrière-moment trainingen, privé en sport te combineren.
Kort daarop was de inschrijving in Nice een feit.
De marathon van Parijs in sub 3:00 als tussendoel, en de 111LaRoche als opwarmer richting de Middellandse zee.
So far, so good … tot na onze Ijsberenduik. Een legermissie in Congo (2 maand) doorkruiste alle plannen. Een aangepaste planning met looptrainingen, rollentrainingen en verder wat bovenlichaam-oefeningen (no swim) om conditie op peil te houden.
Toon kwam 5 dagen voor de marathon terug in het land. Parijs werd een martelgang! Na enkele dagen buikloop toch gestart en nog gefinished in 3:03 – naar omstandigheden heel sterk!
EPIC week-end ging schitterend totop dag 2 de onderbenen signalen van overbelasting uitstraalden. Actieve rust en daarna voorzichtig volumes en intensiteit opgebouwd.
De 110LaRoche werd een groot succes. Met een 36ste fiets- en een 8ste looptijd werd Toon 25ste algemeen. Het vertrouwen was aanwezig. Nu nog 3 wkn minutieus inplannen en in Nice knallen. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.
Met de nodige stress, wie heeft er gene als je met 2.800 man aan de start staat van een Ironman, in het water gedoken en 1:09 gezwommen.
Gefietst met enige reserve in 5:33.
De marathon gelopen in 3:14.
Eindtijd 10:08, zegge TIEN NUL ACHT. Schitterend resultaat en het gevolg van minutieuze planning, focus op een doel, karakter en doorzettingvermogen, en natuurlijk “ondersteuning van de achterban”.

Pittig detail: Toon verloor wellicht tijdens het zwemmen z’n chip. Pas op de fiets vastgesteld en officials over aangesproken: “pas de problèmes” … Tijdens het lopen nog steeds … “pas de problèmes”. Eéns aangekomen onmiddellijk naar de admin gestapt met de GARMIN in de hand; – kijk hier, alles opgenomen – en opnieuw respons … “pas de problèmes”!
Heel de dag wij – supporters – ongerust dat we z’n tijden niet op scherm te zien kregen. Eind goed, al goed … “pas de problèmes :-)”

Een dikke proficiat Toon! Trouwens ook aan Robin en Bart! Ik deel met jullie het fantastische gevoel om de finishlijn te overschrijden. Ik kan het ook nog niet missen 😉
Grtz X’-tian

Robin Swim 1:07 – Bike 5:48 – Run 3:38 / FINAL 10:51:28
Bart Swim 1:03 – Bike 5:25 – Run 3:36 / FINAL 10:16:38
Toon Swim 1:09 – Bike 5:33 – Run 3:14 / FINAL 10:08:03

Entre deux mers

Eerst en vooral onze excuses. Door het plat liggen van onze site zijn de verslagen van Lanzarote niet meer doorgekomen.
Gelukkig was er ook nog facebook en twitter om de meest relevante informatie te delen!
We kijken vooruit … , en ff’en achteruit om veilig voorbij te steken 🙂

Entre deux mers, of tussen 2 zeeën. In dit geval tussen de Noord-Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. En niet tussen de Dordogne en de Garonne voor de gelijknamige wijnsoort.

In deze periode tssn Lanzarote en Nice/Frankfurt/Roth is menig triathleet deftig aan het trainen.

Lange afstand, medium of kort; elkeen zal de volgende wkn in actie (moeten) komen.

Marc De Ren, René Delbaere en Luke Luyckx toonden vorige week hun goeie vorm in de halve van Terheijden (NL). Hiermee is Marc zijn mindere dag van Lanzarote volledig verteerd. Luke die kan terug vertrouwen winnen en de kuit verder verzorgen. René bevestigt zijn prestatie van Mallorca!

Luk Tijsmans haalde in de kwart van Retie een heel knappe vijfde plaats bij de VET-A. Super Luk, dat moet vertrouwen geven!

Voor Robin Condic-Begov, Toon Opheide, Bart Vuylsteke, Steven Scherpereel , én ene Frederik Van Lierde komt het grotere werk er a.s. zondag aan. Omstreeks 6:30 zal de Middellandse Zee in Nice omgetoverd worden tot een gigantische wasmachine wanneer 5600 benen tempo maken om positie te kiezen tijdens de 3.8K swimproef.
Ook nog meegeven dat het ganse Beast’y Team met oa Stefaan, Michel, Ivan er ook bijzijn …
Website Nice Ironman hier.

Leslie De Cuyper start in de halve van Stein. Ben benieuwd of hij een bank vooruit kan na de LaRoche110 😉
Stein info website hier.

De week erna is Toon Vanherck aan de beurt in Frankfurt.
Toon toont al enkele jaren groot potentieel maar kon tot vandaag nog geen Kona-ticket bemachtigen. Met goeie zwem- en fietstijd, en daarna een 3:15-3:20 op de marathon zal het – net wel – net niet – zijn …
We duimen!!!

Afsluiten doen we in Roth met Kristof Swalens en Paul VDBogaert. Snelle wedstrijd voor snelle mannen! Kristof en Paul hebben goeie testen afgelegd. Paul en Kristof willen hun PB (personal best) neerzetten. Moet kunnen als de puzzelstukken in elkaar vallen 🙂

Ohla, nog vergeten … sorry 😉
A.s. zaterdag is er de ¼ en halve van Brugge.
Maarten gaat er eens “voluit” op de korte. Voor éénmaal ga ik hem niet moeten afremmen 😉 Ben benieuwd of hij een sub 34 kan lopen?!

En zondag is er de ¼ van A’pen.
Ons Aline gaat er haar PBtijd neerzetten. Eérste echte ¼ triathlon. Doe da goe schatteke!

De week erna gaan verschillende mannen – omwille van persoonlijke verplichtingen – naar de ¼ van Brasschaat. Tevens het BK kwart triathlon stayer.

Kortom, het is nu volop triathontijd, én al jullie verslagen zijn welkom!?! Thx 🙂

ps Na Lanzarote voel ik me goed. Na een slechte winter toch weer de draad in Lanzarote kunnen opnemen. Een goeie wedstrijd en gemotiveerd om in Wales een knappe prestatie neer te zetten!
Rug en knieën doen het goed. I keep you all informed.
ps 2: Wim VDWielle wou ook weer top-presteren maar is na de 1000K tegen kanker gekwetst geraakt aan zijn achilles. Spoedig herstel Wim!

Grtz X’-tian
18 juni 2013

Heroes in Lanzarote

Ere-genodigde Gordon Haller, mede-bezieler van de Ironman in 1978
legde vorige zaterdag het hele parcours af in 17 uur en enkele minuten. Tijdens de Awards Ceremony kreeg hij, op aangeven van het talrijke opgekomen publiek toch nog zijn finishers T-shirt overhandigd. Maar zoals de reglementen voorschrijven komt hij met z’n tijd boven de limiet van 17:00 uur niet in de uitslag voor. Sneu maar conform de regels.

Wie vooraf niet zo opviel, maar WEL schitterde en een knal prestatie neerzette is onze eigen 3coach – Maarten Seghers. Hierbij zijn verslag:

Maarten Lanzarote 2013Zaterdag was het weer van dat. Hiervoor had ik weer weken en maanden getraind. s Morgens vroeg zoals steeds op wedstrijddag om 5u ontbijtje proberen binnen te werken. De stress onder controle: het mag gaan beginnen…

Effe voor de zwemstart het water in, temperatuur van het water was ok. Vanaf dan nog 20tal minuten voor de start. Ik plaats me links van de massa vooraan. Enkele meters achter de profs met hun gele badmutskes. Om stipt 7u vertrekken we. De eerste 200 meter tot aan de eerste boei zijn zoals gewoonlijk redelijk chaotisch, maar na de eerste bocht al snel in mijn ritme. Tijdens heel het zwemmen het gevoel dat het eigenlijk wel best iets sneller mocht. Maar in de voeten is het comfortabel zwemmen, dus hou me tactisch nog even rustig. De wedstrijd duurt nog lang genoeg, en zo kom ik eigenlijk fris uit water in 56′ 50″.

Snel wisselen en dan beginnen fietsen. Met gehuurde wielen van slipstream ( heel content trouwens), maar ook met goeie benen natuurlijk lukt het me om het fietsen heel behoorlijk af te werken. De stevige wind maakt het fietsparcours echt lastig. Stukken van 2 -3 procent worden met de stevige tegenwind echt klimwerk. Maar ik ken geen dipje en slaag erin om na 5u23′ binnen te rijden. Enige minpuntje was het ontbreken van gellekes bij de bevoorrading.

Dan begint natuurlijk de wedstrijd pas.
De afsluitende marathon. Zit eigenlijk snel in mijn ritme, en maak de fout om iets te snel te starten. De eerste 15km loop ik sneller dan mijn vooropgestelde pace. Daarom bewust even op de rem gaan staan, en de rest van mijn marathon geprobeerd om vooral naar de benen te luisteren. Die wouden vooral finishen (zoals iedereen denk ik). Ik loop nog een relatief goeie marathon gezien de omstandigheden, maar word in de laatste 2 km toch voorbij gestoken door 2 leeftijdsgenoten. Dit overkomt me niet meer in de toekomst ( hoop ik toch).

De dagen erna genoten van het verlof met mijn vrouwtje en dochterlief. t Leven kan mooi zijn ! Bedankt ook aan de bende van 3coach voor de leuke tijd ginds. Nog eens proficiat voor alle deelnemers en in het bijzonder Christian. Respect. Wat een atleet!

Maar wat een eindbalans: 20ste plaats overall in een sterk bezette wedstrijd. In principe in mijn nieuwe agegroup opnieuw een ticket voor Hawaii… Je zou voor minder content zijn. Hiervoor doe je het allemaal! Ik kijk nu al weer vooruit en ben al aan het denken hoe ik de lat toch weer hoger kan leggen. Daarvoor is er een wedstrijdje in oktober geschikt.

Maarten start op 12 oktober in Kona. Ikke niet 🙁 Maar niet getreurd hoor. Ben tevreden van mijn wedstrijd en kon terug lopen in redelijke 3:40 uur marathon … Verslag van mij en de anderen volgt nog.

X’-tian, 23 mei 2013

43/6

elke keer opnieuw "genieten"

elke keer opnieuw “genieten”

Zaterdag is het zowat 20 jaar geleden dat ik voor het eerst deelnam aan de Coast in Middelkerke. En nu vertrek ik voor mijn 43ste hele triathlon, de 6de keer op Lanzarote.

Ik heb er een slechte winter opzitten. De achillespees-blessure heb ik overwonnen; maar andere klachten in de rug en knieën verstoorden danig mijn looptrainingen dat ik er serieus aan denk – dacht te stoppen met triathlon en nog enkele jaren te fietsen …

Toch kwam er in de loop van april licht in de duisternis. Minder goede, maar ook goede signalen wisselden elkaar af.
De wedstrijd zaterdag komt enkele weken tevroeg. Eén uur kwalitatieve loop kan ik aan, een marathon wordt andere koek 😉
Maar we gaan ervoor. Mijn testen – op de fiets – bij Nottebohm toonden nooit eerder zo’n goede rendementscurve.
Met 1 slot in mijn leeftijdsgroep heb ik geen keuze.
Ik zal tevreden zijn met een podiumplaats en dan eventueel starten in Wales (september) voor kwalificatie 2014. Ik zal euforisch zijn mocht ik kunnen winnen en mijn 14de deelname in Kona verzilveren.

En niet te vergeten, ik zal gelukkig en fier zijn als mijn pupillen een goeie wedstrijd doen 🙂

Watch us on the athlete tracker on www.ironmanlive.com, Saturday, 8:00 hours, European time.

Groetjes,
X’-tian