X’-tian

Kailua Kona, 11 oktober 2014

Vorig Vorig week-end was het dan zover. Na ‘maandenlange voorbereiding’ reisden we af naar Wales in het zuid-westen van Groot-Brittanië. Het was de 2de maal dat ik er aan de start verscheen.

Het was geleden van Lanzarote (mei ll) dat we nog in competitie kwamen. Het accent lag de voorbije maanden op coaching. Zowat ieder week-end was ik samen met atleten aan de slag om tempotrainingen en testen te doen! Het ging er regelmatig forsig aan toe, vooral wanneer Maarten en Cedric de coach uitdaagden 😉
Daarnaast de loopconditie gefijntuned. 10 mijl getest met 15,4 average en grote onderscheiding 🙂

Met veel vertrouwen reisden we af naar Tenby.

good feeling 🙂

De wedstrijdomstandigheden waren zeer lastig. Zwemmen in koud water van 15°C en fietsen in de regen op gevaarlijk en geaccidenteerd parcours, op en neer met enkele kuitenbijters van 10% en zelfs 16%.
Tijdens de afsluitende marathon was de zon komen piepen en liep de temperatuur op tot 17°C. Maar het glooiend en bij momenten zelfs steile bergop .. bergaf parcours drukte een normale pace.
Ik was dan ook zeer tevreden met m’n tijden van 1:16 – 5:50 – 3:26 waarmee ik winnaar werd in mijn age-group en m’n 14de Hawaii deelname kon verzilveren.

Voor 2014 heb ik zo al 11 oktober aangestipt. De rest van mijn seizoen is nog onbeslist. Alle opties met of zonder Ironman-label liggen open. ‘kHeb nog niet gekozen.

Maarten en Robin gaan naar Lanzarote.
Ced start in Frankfurt, Leslie in Klagenfurt en Henk in Zürich

Embrun met z’n Col de l’Isoard .. daar heb ik wel zin in. Maar toch ook twijfels … de 5000 hoogtemeters trekken me aan, maar boezemen me gelijkertijd ook wel schrik in.

Tijd brengt raad.

14 september / Challenge Amsterdam / Almere

Bart Colpaert

Bart Colpaert won deze klassieker op indrukwekkende manier. Dat moet hem wel heel veel vertrouwen schenken voor aankomend seizoen! See you in Kona Bart.
Kris Duhayon moest na 44K de strijd staken na een valpartij. Kris bewees laatst nog zijn progressie in de halve van Deinze. Gisteren zag hij zijn ambitie om zijn PB scherper te stellen in rook opgaan. Kop op Kris, je goeie conditie gaan we aanwenden om volgend jaar revanche te nemen!

X’-tian 15 september 2013

Long distances – aug/sept/oct

Wales - Tenby - Maarten 2012

Wales – Tenby – Maarten 2012

Vorig jaar draaide de hele triathlon van Vichy uit op een catastrofe. Het was half augustus en er werden tropische temperaturen van meer dan 35°C genoteerd. De organisatie nam geen enkel risico en reduceerde de afstand naar een halve. Teleurstelling alom.
De wedstrijd werd dit jaar wat later op de kalender geplaatst.

Robin Condic en Leslie De Cuyper maakten er hun ambitie waar.
Robin scoorde met een sub10-uur met een PB van 9:48
En Leslie ging met 9:30 nog een stapje verder!

Proficiat mannen .. én weten dat het nog beter kan 🙂
De coach heeft al een werkplan klaar, maar nu eerst de batterijen opladen.

Maarten Seghers die startte dit WE in de Belman. Een Belgische Ironman-afstand die in de omgeving van Robertville werd gehouden. Voor het eerst .. en vermoedelijk voor het laatst. Spijtig want België verdient toch wel een 1/1 triathlon; maar dat is een andere discussie …
Maarten, die binnen 6 weken aantreedt in de Ironman op Hawaii had hier graag gescoord; maar de rug wilde niet mee. Na een goeie zwemproef en een nog beter fietsparcours lag hij in 5de positie. In de marathon voelde Maarten al snel dat de rug niet mee wou. En met Kona in het achterhoofd staakte hij de strijd na 12K. Geen potten gebroken; letterlijk en figuurlijk.
We analyseren en pakken de draad volgende wk op om op de QueenK en Alii Drive uit te pakken 🙂

Wie meer over Maarten wil lezen klikt hier 

Dit week-en is er de 70.3 in Luxembourg. Een sterk bezette wedstrijd waar heel wat 3coach’ers en vrienden aan deelnemen. Ben benieuwd naar de resultaten!
Ced Smets en Marc de Ren voeren de colonne aan. Maar ook René Delbaere heeft zich in de 70.3 van Monaco extra geprikkeld voor de wedstrijd van as zondag 😉
(nvdr Monaco ging niet door omwille v financiële problemen; maar René is er wel gaan trainen)

En dan is er Wales. De Ironman voor de loosers – letterlijk, maar niet figuurlijk – die niet naar Kona mogen afreizen. Daar hoor ik spijtig genoeg bij.
De eerste kwalificatierace voor 2014. Ignace Deckmyn en Benny Lyssens, mijn teamgenoten bij WTT en Johan Pauwels gaan er strijden voor een fel begeerd ticket.
En ook benieuwd naar Pascal Carette zijn PB 🙂

Ikzelf heb na Lanzarote actief pauze genomen. De laatste 4 weken goed gewerkt en redelijk goeie looptesten afgelegd. Hopelijk gaan de rug en de knieën geen stokske steken in mijn tactisch plan. Geen troostprijzen; enkel bij winst mag ik op 11 oktober 2014 starten.

Volgende week is er de Challenge Race Amsterdam/Almere. Naast Bart Colpaert die er resoluut gaat voor een podium zien we Kris Duhayon aan de start verschijnen. We doen nog geen detail-uitspraken over snelheden en tijden; maar het wordt een PB; dat voorspellen zijn testen en het resultaat in de halve van Deinze!

Daarna is er nog de Challenge Barcelona en natuurlijk de Ironman op Hawaii …

Iets anders dan:
ik wil mijn neef Thibaud Gueyffier nogmaals feliciteren. Hij finishte als 2
deFranse Ploeg in de PTL* op de 5deplaats, in 111 uur of 295 km “te voet” om en rond de Mont Blanc. Een fenomenale prestatie.
Wie meer over de PTL wil weten klikt hier

Tot binnenkort voor meer triathlon- en ander nieuws!

Grtz X’-tian

5 september 2013

NEVER GIVE UP

P EHBO tas


NEVER GIVE UP

Ernstige en minder ernstige blessures; iedereen heeft er wel ‘es’ mee te maken …

Als we te midden van het seizoen de balans opmaken mogen we tevreden zijn.

Niemand* van onze atleten dienden omwille van een blessure hun Ironman te cancellen. Meer nog, iedereen gaf het beste van zichzelf en 90% realiseerden hun personal best! Proficiat!!!

*uitzonderingen bevestigen de regel; DannyP & MarcS lieten een kijkoperatie aan de knie uitvoeren en zijn beiden goed aan het revalideren.

Neemt niet weg dat we in de voorbereiding naar dit seizoen rekening dienden te houden met kleinere, ook soms hardnekkiger weerbarstige spieren en/of pezen en gewrichten … 

Als we al een top blessureslijst mogen geven:

 

      de knie met meniscus – patellapees – gewrichtkraakbeen van de knieschijf …

      achillespees & kuit

      (onder-)rug en hernia

      hamstrings

      shin splints of scheenbeenklachten

      schouderpees-ontsteking

      heupbuigers – lies

De graad van hinderlijkheid is bepalend om je aan de kant houden; dan wel om toch te trainen met aangepaste schema’s, en om daarnaast ook specifieke oefeningen te doen.

Core stability en gepaste krachtoefeningen missen meestal hun doel niet!

Medisch advies en ondersteuning is belangrijk!

Kunnen we helpen? Heb je vragen? mail to christian@3coach.be

X’-tian 20 juli 2013

ps Still to come “Never give up” … mental coaching!

ROOKIE OF THE YEAR

NICE IRONMAN, June 23th, 2013

Schitterende prestatie van onze Belgen in Nice.
Met 1. Frederik Van Lierde, 2. Bart Aernouts, 4. Bruno Clerbout mag je spreken van een Belgische overheersing!
Maar ook onze drie 3coach’ers legden een vlekkeloos parcours af!

Na Regensburg in 2012 wou Robin Condic Begov zijn PB (11:11) in zijn 2de Ironman gevoelig verbeteren. Een moeilijke opdracht als je weet dat het fietsparcours in Nice veel lastiger is!
Na een knappe winter toch een akkefietje toen Robin, als klusjesman met een snijmes de kuit raakte. Gevolg, hospitaal, naaien en enkele weken op veilleuse. Vanaf begin mei terug ‘heel’ rustig intensiteit opgebouwd .. én just in time à point:

Robin Condic Begov

Robin in aktie

Swim : gestart bij de trage wave’rs, 1:30. Eigen tempo gezwommen en op 1:09 uitgekomen. Best tevreden om zo ‘uitgerust’ aan het fietsnummer te starten
Bike : rustige swim dus fris gestart aan de fietsproef , eerst met iets lagere HR dan vooropgesteld. In verdere fase wat meer agressiviteit ingebracht. Toen ik de gevallen – inmiddels overleden atleet zag liggen – toch weer tempo getemperd. Het is onze passie , zeer zeker , maar hoe sommigen afdalen is onverantwoord en dom.
Wegdek en parcours toch geaccidenteerd en focus blijven behouden om niet lek te rijden.
De laatste 15km waren lang, en met een zekere reserve wou ik aan de marathon beginnen. Algemeen voelden de benen toch al zwaar aan.
RUN : ondanks dat zware gevoel tijdens de laatse fietskilometers toch goed gestart en onmiddellijk goed ritme gevonden. Eerste 20 km 5’00-5’05/km gelopen zonder problemen.
3e ronde werd zwaar , tempo eerder 5’15/km en ook de warmte liet zich gevoelen.
Tweede helft van de marathon toch klopke gekregen, jammer.
Was blij dat ik binnen was , een pak dieper moeten gaan dan in Regensburg vorige jaar!
Gelukkig, ja hoor.
Toen ik me inschreef droomde ik van een sub 11:00 uur. Met 10:51 slaagde ik met brio. Maar … een mens wil altijd meer! Coach werd al aangesproken, waar kunnen we tijd winnen, wat was niet goed en wat kan beter. 19 minuten in de wisselzone’s is wel heel lang 😉

Bart Vuylsteke is ondertussen routinier op de lange afstand. Meermaals Barcelona, Frankfurt, Lanzarote, en nu Nice voor de 2de maal. Bart heeft vorig jaar een stap vooruit gezet. En na EPIC en de 110LaRoche mochten we ambitieus aan de start verschijnen …

bedankt moatje!

bedankt moatje!

Na de geslaagde test in La Roche, die het beste liet verhopen, zakte ik vol vertrouwen samen met mijne grootste supporter af naar het drukke Nice.

De RACE :
We hadden ons voorgenomen om het vooraf rustig aan te doen en niet teveel kilometers af te leggen. Dat is goed gelukt waardoor ik het gevoel had dat het vat vol zat.
Na de ondertussen routine geworden plichtplegingen mocht ik afscheid nemen van mijne maat om het zoute sop te kiezen.
Op voorhand hoopte ik op 10:30, een tijd die mogelijk moest zijn.
Et, c’est partie …..
Op aanraden van Steven mij in een trager vak genesteld en onmiddellijk heel goed weg in het zwemmen.
Ik krijg niet teveel kloppen maar moet er toch zelf een paar uitdelen om vrije baan te kunnen behouden.
Ik kom aan land in 1:03, voor mij een heel goede tijd in een ietwat woelige zee.
Een goede wissel en onmiddellijk de beuk erin, ik ben geen dartele klimmer laat staan een berggeit. Dus moest ik tijd nemen in de stukken die mij wel lagen, de vlakke stukken, en de dalende stukken.
Ik doe dit iedere keer; rond kilometer 60 (na 10 kilometer klimmen op de col de l’Ecre) krijg ik precies een klopke.
Dit maar genegeerd en verder gebeukt. Temperatuur en omstandigheden zijn ideaal voor het fietsen; niet te heel warm, bewolkt.
Ik zie dat ik de vooropgestelde tijd van 5:30 zal halen en kom de laatste 20 km nauwelijks nog onder de 40km/h. ‘k Stond precies een beetje geweldig …
Aangekomen in de wisselzone voelt het nog goed maar het besef dat ik al veel gegeven heb zit toch in de kleren.
De run: ik kies ervoor om direct het volle pond te geven in het lopen en te zien waar we uitkomen. Het goede loopgevoel ben ik ergens kwijtgeraakt aan het einde van de 2e loopronde.
Gelukkig waren er heel veel supporters en had mijn vrouwke strategisch plaatsgenomen zodat ze mij elke keer kon oppeppen .
Toch werden die laatste 2 rondes immens zwaar door de warmte en ook mijn zicht was niet precies dat meer. Ik stapte de laatste 4 bevoorradingen want er was toch geen doorkomen aan vanwege het vele volk.
Eindelijk begon die blauwe boog te naderen en kwam het geweldige euforische gevoel naar boven. Op de blauwe loper haltgehouden om mijn steun en toeverlaat een kusje te geven en dan 10 seconden persoonlijke glorie, iets waar je nooit aan went!
Nice is voorbij , maar toch moet ik eens stilstaan bij de vele opofferingen die dergelijke ondernemingen met zich meebrengen, zowel van de atleet als van het hele gezin.
Iedereen zegt het en iedereen weet het; zonder een sterk gezin mag je zoiets vergeten, en natuurlijk zijn er al eens muizenissen, waar niet?
Maar het moment dat je op die blauwe loper tsjoolt, zoekend naar het belangrijkste wat er is … die beste trainingspartner die altijd meereist in mijn hoofd tijdens die lange trainingen. Ewel , deze momenten, die omhelsing, die kus, ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen, bedankt moatje!!

En dan ROOKIE OF THE YEAR “Toon Opheide”
Het verhaal van triathlon start enkele jaren terug. Als officier en instructeur bij de para’s wou Toon deelnemen aan triathlons. Zegge achtste en ¼ wedstrijden. Maar alle doelen werden doorkruist door militaire opdrachten en Toon moest om professionele redenen zijn sport opbergen.
Maar Toon had een droom 🙂

Toon 3coach Rookie of the year

Toon 3coach Rookie of the year

Zowat 1 jaar geleden kwam hij me terug opzoeken en sprak me over een Ironman. Hij had de kans om in 1 jaar tijd zijn droom waar te maken. Eén jaar moest volstaan om in een rustiger carrière-moment trainingen, privé en sport te combineren.
Kort daarop was de inschrijving in Nice een feit.
De marathon van Parijs in sub 3:00 als tussendoel, en de 111LaRoche als opwarmer richting de Middellandse zee.
So far, so good … tot na onze Ijsberenduik. Een legermissie in Congo (2 maand) doorkruiste alle plannen. Een aangepaste planning met looptrainingen, rollentrainingen en verder wat bovenlichaam-oefeningen (no swim) om conditie op peil te houden.
Toon kwam 5 dagen voor de marathon terug in het land. Parijs werd een martelgang! Na enkele dagen buikloop toch gestart en nog gefinished in 3:03 – naar omstandigheden heel sterk!
EPIC week-end ging schitterend totop dag 2 de onderbenen signalen van overbelasting uitstraalden. Actieve rust en daarna voorzichtig volumes en intensiteit opgebouwd.
De 110LaRoche werd een groot succes. Met een 36ste fiets- en een 8ste looptijd werd Toon 25ste algemeen. Het vertrouwen was aanwezig. Nu nog 3 wkn minutieus inplannen en in Nice knallen. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.
Met de nodige stress, wie heeft er gene als je met 2.800 man aan de start staat van een Ironman, in het water gedoken en 1:09 gezwommen.
Gefietst met enige reserve in 5:33.
De marathon gelopen in 3:14.
Eindtijd 10:08, zegge TIEN NUL ACHT. Schitterend resultaat en het gevolg van minutieuze planning, focus op een doel, karakter en doorzettingvermogen, en natuurlijk “ondersteuning van de achterban”.

Pittig detail: Toon verloor wellicht tijdens het zwemmen z’n chip. Pas op de fiets vastgesteld en officials over aangesproken: “pas de problèmes” … Tijdens het lopen nog steeds … “pas de problèmes”. Eéns aangekomen onmiddellijk naar de admin gestapt met de GARMIN in de hand; – kijk hier, alles opgenomen – en opnieuw respons … “pas de problèmes”!
Heel de dag wij – supporters – ongerust dat we z’n tijden niet op scherm te zien kregen. Eind goed, al goed … “pas de problèmes :-)”

Een dikke proficiat Toon! Trouwens ook aan Robin en Bart! Ik deel met jullie het fantastische gevoel om de finishlijn te overschrijden. Ik kan het ook nog niet missen 😉
Grtz X’-tian

Robin Swim 1:07 – Bike 5:48 – Run 3:38 / FINAL 10:51:28
Bart Swim 1:03 – Bike 5:25 – Run 3:36 / FINAL 10:16:38
Toon Swim 1:09 – Bike 5:33 – Run 3:14 / FINAL 10:08:03

Entre deux mers

Eerst en vooral onze excuses. Door het plat liggen van onze site zijn de verslagen van Lanzarote niet meer doorgekomen.
Gelukkig was er ook nog facebook en twitter om de meest relevante informatie te delen!
We kijken vooruit … , en ff’en achteruit om veilig voorbij te steken 🙂

Entre deux mers, of tussen 2 zeeën. In dit geval tussen de Noord-Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. En niet tussen de Dordogne en de Garonne voor de gelijknamige wijnsoort.

In deze periode tssn Lanzarote en Nice/Frankfurt/Roth is menig triathleet deftig aan het trainen.

Lange afstand, medium of kort; elkeen zal de volgende wkn in actie (moeten) komen.

Marc De Ren, René Delbaere en Luke Luyckx toonden vorige week hun goeie vorm in de halve van Terheijden (NL). Hiermee is Marc zijn mindere dag van Lanzarote volledig verteerd. Luke die kan terug vertrouwen winnen en de kuit verder verzorgen. René bevestigt zijn prestatie van Mallorca!

Luk Tijsmans haalde in de kwart van Retie een heel knappe vijfde plaats bij de VET-A. Super Luk, dat moet vertrouwen geven!

Voor Robin Condic-Begov, Toon Opheide, Bart Vuylsteke, Steven Scherpereel , én ene Frederik Van Lierde komt het grotere werk er a.s. zondag aan. Omstreeks 6:30 zal de Middellandse Zee in Nice omgetoverd worden tot een gigantische wasmachine wanneer 5600 benen tempo maken om positie te kiezen tijdens de 3.8K swimproef.
Ook nog meegeven dat het ganse Beast’y Team met oa Stefaan, Michel, Ivan er ook bijzijn …
Website Nice Ironman hier.

Leslie De Cuyper start in de halve van Stein. Ben benieuwd of hij een bank vooruit kan na de LaRoche110 😉
Stein info website hier.

De week erna is Toon Vanherck aan de beurt in Frankfurt.
Toon toont al enkele jaren groot potentieel maar kon tot vandaag nog geen Kona-ticket bemachtigen. Met goeie zwem- en fietstijd, en daarna een 3:15-3:20 op de marathon zal het – net wel – net niet – zijn …
We duimen!!!

Afsluiten doen we in Roth met Kristof Swalens en Paul VDBogaert. Snelle wedstrijd voor snelle mannen! Kristof en Paul hebben goeie testen afgelegd. Paul en Kristof willen hun PB (personal best) neerzetten. Moet kunnen als de puzzelstukken in elkaar vallen 🙂

Ohla, nog vergeten … sorry 😉
A.s. zaterdag is er de ¼ en halve van Brugge.
Maarten gaat er eens “voluit” op de korte. Voor éénmaal ga ik hem niet moeten afremmen 😉 Ben benieuwd of hij een sub 34 kan lopen?!

En zondag is er de ¼ van A’pen.
Ons Aline gaat er haar PBtijd neerzetten. Eérste echte ¼ triathlon. Doe da goe schatteke!

De week erna gaan verschillende mannen – omwille van persoonlijke verplichtingen – naar de ¼ van Brasschaat. Tevens het BK kwart triathlon stayer.

Kortom, het is nu volop triathontijd, én al jullie verslagen zijn welkom!?! Thx 🙂

ps Na Lanzarote voel ik me goed. Na een slechte winter toch weer de draad in Lanzarote kunnen opnemen. Een goeie wedstrijd en gemotiveerd om in Wales een knappe prestatie neer te zetten!
Rug en knieën doen het goed. I keep you all informed.
ps 2: Wim VDWielle wou ook weer top-presteren maar is na de 1000K tegen kanker gekwetst geraakt aan zijn achilles. Spoedig herstel Wim!

Grtz X’-tian
18 juni 2013

Ironman Lanzarote, the toughest …

Aanstaande zaterdag starten op Lanzarote 4 ambitieuze 3coach’ers om er het beste van zichzelf te geven. We vroegen elkeen om op devolgende vragen te beantwoorden:

hoe is je voorbereiding verlopen?
zit je op schema om je ambitie waar te maken?
wat is je persoonlijke ambitie?
heb je je vrouwke iets te zeggen na maanden voorbereiding?
wat doe je as zondag 19 mei?

Laten we starten met Maarten Seghers. Die plaatste zich al in Wales voor de hoogmis in Kona (oktober 2013), en wil in Lanzarote zijn progressie verder zien evolueren …

Maarten Wales ADe voorbereiding voor Lanza verliep niet vlekkeloos. Na positieve ervaring met powercranks en redcord toch overbelasting op de hamstrings. Dus het lopen een tijdje lang wat kalmer aan moeten doen. Zwemmen en fietsen bleef probleemloos in die periode.

Maar laatste weken steeds beter en beter en nu het gevoel dat nu alle 3 de sporten op niveau zitten. Volgens mij heb ik toch opnieuw een stapje vooruit gezet. Dus nu hopen op een superdag, en dan hoop ik dat het podium niet veraf is. Dit is wel de eerste keer in agegroup 30-34, dus een redelijk ambitieuze doelstelling.

Mijn familie wil ik uiteraard bedanken voor het begrip. Anders is dit allemaal niet mogelijk…
Zondag geniet ik sowieso, wat de uitslag ook wordt!

Marc De Ren staat al voor de 3de keer aan de start in Puerto del Carmen. Na 2012 wil hij opnieuw bewijzen dat hij in een Ironman – met goede voorbereiding – knap kan eindigen

Marc De Ren 2De voorbereiding naar de ironman is goed verlopen , tijdens de wintermaanden geen ziekte of blessures gehad.
Ik ben in maart reeds voor 10 dagen hier op stage geweest.
Mijn ambitie is een goede wedstrijd af te leggen. Een tijd Kleef ik er niet op aangezien ik weet uit het verleden dat Lanzarote bijzonder lastig is. Reeds in 2007 en 2010 deelgenomen, laat ons zeggen beter doen dan de laatste keer (11u56). Of ik op schema zit, ik denk het wel. Dankzij de gestructureerde trainingen van Wim. De laatste boost die ik gekregen heb was het uitrijden van de Epic.
Ik heb al dikwijls tegen Viv gezegd hoe dankbaar ik haar ben dat ik dit allemaal kan doen, maar ‘t mag ook eens geschreven worden. Ook dochter Lotte moet ik vermelden al is ze als kotstudent niet veel thuis. Als ze dan eens thuis komt moet ze ook altijd maar aanhoren, paps is gaan trainen.

Wat ik zondag 19 mei ga doen weet ik nog niet maar ‘t zal genieten zijn met een pintje en ne lekkere hamburger.
Groeten van Ironmac – mijn roepnaam door mijn vrienden 🙂

Ironrookie Cedric Smets heeft niks aan het toeval overgelaten. Alhoewel de voorbereiding verstoord werd door een achillespees-blessure ziet het ernaar uit dat wij ‘just-in-time’ klaar zullen zijn. EPIC, en de recup erna was in alle geval topie!

Ced Apen CMijn voorbereiding is goed verlopen; Christian kennende ga ik er van uit dat het verlopen is zoals het hoort !!
Het was wel serieus plannen en stressen om alles verwerkt te krijgen en in de mate vh mogelijke in de gezinsplanning te krijgen.

Zit ik op schema? Wel ik ben de laatste 10 jaar niet zo klaar geweest. Is het genoeg, als long distance virgin moeilijk te zeggen …
Mijn ambities zijn niet voor publikatie. Laten we zeggen dat ik met alles sub 11h wil leren leven …

Thuis … Ik heb mijn Ironsherpa en zoon zeer veel te zeggen na 8 maand verwaarlozing. Ik vrees dat ik zwaar in het min sta en een serieuze inspanning zal moeten doen de komende weken. Toch is ze me blijven steunen !!!!
Mijn sport kleertjes roken altijd fris en mijn bordje eten bleef gevuld. Dikke merci zwanger Ironsherpa vrouwtje.
Love you xxx

De day after; de 19e doe ik niks. Met zere benen van mijn bed naar de strandstoel hobbelen, vettig eten en met Christian discussiëren over de kleur van wedstrijd pakjes. Vermoedelijk hobbelt die toch niet verder dan ik … Ah ja, hopelijk zweef ik rond op een roze wolk. Indien zo, laat me evenzitten 😉

Hoe ikzelf naar de wedstrijd van zaterdag kijk … volgt later nog 😉

Groetjes,
X’-tian

Warning: Undefined variable $mt_layout in /customers/1/c/0/3coach.be/httpd.www/wp-content/themes/DonateNow/tag.php on line 33